نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیأت علمی گروه تاریخ. دانشکده ادبیات و علوم انسانی. دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره). قزوین. ایران.
2 دکتری تاریخ ایران بعد از اسلام، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران.
چکیده
سکولاریسم و لاییسیته دو مفهوم در علوم سیاسی هستند که معمولا به جای یکدیگر به کار می روند. با این حال، این دو مفهوم علیرغم شباهتهایی، دارای وجوه افتراق بسیاری هستند. سکولاریسم یک جهان بینی فلسفی ناظر بر این جهانی نگریستن و تبیین کردن امور و پدیده‌های طبیعی، سیاسی و اجتماعی است که البته خود به شاخه‌هایی تقسیم می گردد؛ اما لاییسیته یک نوع حکومت است که در آن نهاد دین و دولت از یکدیگر تفکیک شده و دولت در مسائل مربوط به مذهب و امور اعتقادی بی‌طرف است. با توجه به این امر، مقاله حاضر به تحلیل و تفسیر مواضع جبهه ملی چهارم جهت یافتن نسبت این جریان سیاسی با این دو گفتمان پرداخته است تا بدین طریق، راهی به تبیین چگونگی همراهی آن با جریان روحانی- مذهبی در آستانه انقلاب اسلامی بیاید و به این سوال پاسخ دهد که چرا جبهه ملی علیرغم آن چه مشی سکولار این جریان می نامند، به برخی از مؤلفه‌های دین‌گرایانه جمهوری اسلامی تن داد. نتایج مقاله نشان می‌دهد جبهه ملی چهارم همانند اسلاف خود یعنی جبهه‌های موسوم به اول تا سوم، قرابتی با گفتمان سکولاریسم نداشته، اما به لاییسیته پایبندی کلی داشته است. این جریان چه پیش و چه پس از انقلاب علیرغم اتکا به مذهب در تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی، با پیوند مستقیم نهاد دین و دولت یا همان حکومت روحانیون مخالف بوده است. بااین‌حال، همین نزدیکی حداقلی به مذهب از یکسو و عدم پافشاری رهبر مذهبی جنبش بر حکومت روحانیون در مقطع انقلاب از سوی دیگر، زمینه همکاری دو جریان در آن عصر را فراهم کرد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Discourse of Secularism and Laicity in Terms of Fourth National Front
نویسندگان [English]
- Mohammad Bakhtiari 1
- Mohammad Hossein Ayoubian 2
1 Faculty member of the history department.Faculty of Literature and Humanities, Imam Khomeini International University. Qazvin. Iran.
2 PHD of History of Iran after Islam, Faculty of Literature and Humanities, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.
چکیده [English]
Secularism and laicity are two concepts in political science that are usually used interchangeably. However, despite their similarities, these two have many differences. Secularism is a philosophical worldview that looks at the world and explains natural, political and social affairs and phenomena, which of course is divided into branches; But laicity is a type of government in which the institution of religion and the institution of the state are separated from each other and the government is neutral in matters related to religion and belief. Considering this, this article analyzes and interprets the positions of the Fourth National Front in order to find the relationship between this political trend and these two discourses, in order to find a way to explain how it accompanies the spiritual-religious trend on the eve of the Islamic Revolution and to answer the question why the National Front, despite its secular and laicity policy, gave in to some of the religious components of the Islamic Republic.
The results of the article show that the Fourth National Front, like its predecessors, the so-called first to third fronts, has no affinity with the discourse of secularism, however, despite some exceptions, it has generally adhered to laicity. Both before and after the revolution, despite the reliance on religion in the analysis of social and political issues, this trend has been against the direct link between the institution of religion and the state, or the government of clerics and religious leaders. Despite this, due to this minimal closeness to religion on the one hand and the non-insistence of the religious leader of the movement on the rule of the clerics during the revolution on the other hand, the cooperation between the two currents was provided in that era.
کلیدواژه‌ها [English]
- Fourth National Front
- Secularism
- Laicity
- Islamic Revolution
- Karim Sanjabi
)