وحید ذنوریان؛ مقصود علی صادقی؛ هاشم آقاجری
دوره 11، شماره 2 ، مهر 1397، ، صفحه 29-56
چکیده
چکیدهبررسی تاریخ اجتماعی ایران نشان میدهد که طبقة تهیدست بهعنوان یکی از طبقات جامعه ایرانی همواره وجود داشته است. از سوی دیگر مسأله کمک به فقیران و زدودن فقر از چهرة جامعه از موضوعاتی است که بخشی از ...
بیشتر
چکیدهبررسی تاریخ اجتماعی ایران نشان میدهد که طبقة تهیدست بهعنوان یکی از طبقات جامعه ایرانی همواره وجود داشته است. از سوی دیگر مسأله کمک به فقیران و زدودن فقر از چهرة جامعه از موضوعاتی است که بخشی از تاریخ اجتماعی ایران را دربر میگیرد. در این میان یکی از منابع درآمد مراکز خیریه برای زدودن فقر از چهرة جامعه، وقف و درآمد حاصل از آن میباشد که معمولاً در طول تاریخ همواره سلاطین و بزرگان به اداره آن توجه ویژهای داشتند. بر این اساس، پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به دنبال واکاوی جایگاه وقف در زندگی تهی‌دستان عصر ایلخانی با تأکید بر اقدامات خواجه رشیدالدین فضلالله همدانی است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که در دورة ایلخانان با به قدرت رسیدن غازان خان و وزارت خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی وقف اهمیت دو چندان یافت. در این دوره املاک زیادی برای اماکن خیریه وقف گردید و احداث اماکن خیریهای همچون ربع رشیدی و شنب غازان نقش مهمی در کمک به تهی‌دستان و زدودن فقر از چهرة جامعه داشته است.
