%0 Journal Article %T دلایل گسترش روسپیگری در جامعه اصفهانِ عصر صفوی و سیاست شاه عباس اول در مدیریت آن %J مجله علمی و پژوهشی تاریخ ایران %I انتشارات دانشگاه شهید بهشتی %Z 2008-7357 %A شه کلاهی, فاطمه %A افهمی, رضا %A کشاورز افشار, مهدی %D 2022 %\ 09/23/2022 %V 15 %N 2 %P 137-157 %! دلایل گسترش روسپیگری در جامعه اصفهانِ عصر صفوی و سیاست شاه عباس اول در مدیریت آن %K عصر صفویه %K شاه عباس اول %K اصفهان %K روسپیگری %K آتش و آتش‌بازی %R 10.52547/irhj.15.2.137 %X روسپیگری در جامعۀ ایران همواره پدیده‌ای مذموم و ناهنجار بوده است. براساس اطلاعات تاریخی، در دورۀ شاه عباس اول (حکـ. 996-1038ق/ 1578-1629م) این پدیدۀ اجتماعی در اصفهان (پایتخت) رشد و گسترش می‌یابد. هدف این مقاله مطالعۀ وضعیت و دلایل رواج روسپیگری در این دوره و تبیین سیاست مدیریتی شاه عباس در مواجهه با آن است. این پژوهش به‌ روش توصیفی ـ تحلیلی انجام ‌شده و مبتنی بر جامعه‌شناسیِ تاریخیِ تفسیری ‌است. شیوۀ گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای است. یافته‌ها نشان می‌دهد قبح این پدیده در این دوره از بین رفت و سه عامل «رشد و توسعۀ جامعۀ شهرنشینی و تنوع جمعیتی ـ فرهنگی در اصفهان»، «افزایش ثروت رجال درباری»، و «مهاجرت اجباری زنان قفقازی به اصفهان» باعث گسترش آن در جامعه شد. شاه عباس به‌ جای منع شرعی و قانونی روسپیگری، دو سیاست در پیش گرفت: اخذ مالیات از روسپیان ــ به‌عنوان خرده‌فرهنگ‌ انحرافی یا معارض ــ و صَرف پول حاصل از آن در مراسم آتش و آتش‌بازی. این اقدامات با پیشینۀ دینی ایرانیان و شرع اسلام سنخیتی نداشت، اما شاه عباس در سایۀ قدرت بلامنازع سیاسی، مذهبی و اجتماعی‌اش موفق به اجرای آن شد.  %U https://irhj.sbu.ac.ir/article_102797_2f0ec93fce3c494e5cb64c9734a136d5.pdf