TY - JOUR ID - 102797 TI - دلایل گسترش روسپیگری در جامعه اصفهانِ عصر صفوی و سیاست شاه عباس اول در مدیریت آن JO - مجله علمی و پژوهشی تاریخ ایران JA - IRHJ LA - fa SN - 2008-7357 AU - شه کلاهی, فاطمه AU - افهمی, رضا AU - کشاورز افشار, مهدی AD - دانش‌آموخته دکتری دانشگاه تربیت مدرس، شهر تهران، استان تهران، ایران. AD - عضو هیأت علمی (دانشیار) دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، شهر تهران، استان تهران، ایران. AD - عضو هیأت علمی (استادیار) دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، شهر تهران، استان تهران، ایران. Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 15 IS - 2 SP - 137 EP - 157 KW - عصر صفویه KW - شاه عباس اول KW - اصفهان KW - روسپیگری KW - آتش و آتش‌بازی DO - 10.52547/irhj.15.2.137 N2 - روسپیگری در جامعۀ ایران همواره پدیده‌ای مذموم و ناهنجار بوده است. براساس اطلاعات تاریخی، در دورۀ شاه عباس اول (حکـ. 996-1038ق/ 1578-1629م) این پدیدۀ اجتماعی در اصفهان (پایتخت) رشد و گسترش می‌یابد. هدف این مقاله مطالعۀ وضعیت و دلایل رواج روسپیگری در این دوره و تبیین سیاست مدیریتی شاه عباس در مواجهه با آن است. این پژوهش به‌ روش توصیفی ـ تحلیلی انجام ‌شده و مبتنی بر جامعه‌شناسیِ تاریخیِ تفسیری ‌است. شیوۀ گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای است. یافته‌ها نشان می‌دهد قبح این پدیده در این دوره از بین رفت و سه عامل «رشد و توسعۀ جامعۀ شهرنشینی و تنوع جمعیتی ـ فرهنگی در اصفهان»، «افزایش ثروت رجال درباری»، و «مهاجرت اجباری زنان قفقازی به اصفهان» باعث گسترش آن در جامعه شد. شاه عباس به‌ جای منع شرعی و قانونی روسپیگری، دو سیاست در پیش گرفت: اخذ مالیات از روسپیان ــ به‌عنوان خرده‌فرهنگ‌ انحرافی یا معارض ــ و صَرف پول حاصل از آن در مراسم آتش و آتش‌بازی. این اقدامات با پیشینۀ دینی ایرانیان و شرع اسلام سنخیتی نداشت، اما شاه عباس در سایۀ قدرت بلامنازع سیاسی، مذهبی و اجتماعی‌اش موفق به اجرای آن شد.  UR - https://irhj.sbu.ac.ir/article_102797.html L1 - https://irhj.sbu.ac.ir/article_102797_2f0ec93fce3c494e5cb64c9734a136d5.pdf ER -