Document Type : Research Paper
Author
Ph.D . Candidate of public Law , islamic azad university of Tehran north branch
Abstract
Several decades before the Constitution Movement, modernization of the political life of Iran had turned to be a serious issue for the thoughtful assemblies and the enlightenment circles. The pioneers in this field, at the beginning, often described the political life of the westerns and recommended it for Iran. The intelligentsia and the thoughtful people gradually tended to provide particular prescriptions to modernize the political life; emphasizing on the law, establishing the constitutional regime, separating government from monarchy and whatever follows the concept of power adjustment were the most frequent vocabularies and concepts of this era. The theory of power adjustment, based on separating the act of ruling from monarchy, as one of the most important issues in the discussions related to the investigation into state and government, sought a remedy to prevent from the rulers' absolutism and forming the constitutional monarchy worldwide, and the monarchy in Iran during Qajar dynasty is not excepted of this rule. Formation of the constitutionalism debates was the the result of these thought theorizations that ultimately resulted in setting out the Constructional Revolution and establishment of constitutional monarchy. These theorizations, despite being effective, were not free of indefinite dualisms and contrasts. Especially the belief in constitution stipulated in the enlightenment discourses was often mixed with some type of request referring to absolutism. Although the belief in constitution played an effective role in achieving the political ideals of the constitutionalists , the absolutism that accompanied placed the Iranian modernized political ideals approaching to a lawful government and finally,interiorization of the power adjustment theory( separating government from the monarchy) into a perilous path. What this paper seeks is a brief description and characterization of the struggles of these two political attitudes of the Iranian advocates of revival with a legal-historical view
Keywords
- آبراهامیان، یرواند. مردم در سیاست ایران. ترجمه بهرنگ رجبی. تهران: نشر چشمه. 1394.
- آجودانی، ماشاءالله. مشروطه ایرانی. تهران: اختران. 1382.
- آخوندزاده، میرزا فتحعلی. مکتوبات کمال الدوله. به اهتمام علی اصغر حقدار، نشر باشگاه ادبیات. بیجا. 2016.
- ــــــــــــــــــــ . مکتوبات و الفبای جدید. تبریز: احیا. 1357.
- آدمیت، فریدون. فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت. تهران: سخن. 1340.
- آزاد ارمکی، تقی و نصرتینژاد فرهاد. «تبیین جامعهشناختی شکلگیری دولت مطلقه مدرن در ایران». مسائل اجتماعی ایران. ش 1. تابستان 1389.
- آشوری، داریوش. ما و مدنیت. تهران: مؤسسه فرهنگی صراط. 1384.
- ابوالحسنی (منذر)، علی. «مشروطه و رژیم پهلوی؛ پیوندها و گسستها». تاریخ معاصر ایران. ش 15 و 16. پاییز و زمستان 1379. صص 49-50.
- اتابکی، تورج. تجدد آمرانه جامعه و دولت در عصر رضاشاه. تهران: نشر ققنوس 1382.
- اعظام، قدسی. کتاب خاطرات من یا روشنشدن تاریخ صد ساله. ج 1. تهران: 1342.
- افشار، ایرج. عبدالرحیم طالبوف تبریزی: آزادی و سیاست. تهران: انتشارات سحر. 1357.
- اکبری، محمدعلی. تبارشناسی هویت جدید ایرانی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. 1384.
- اکبری، محمدعلی و نفیسه واعظ. «بازخوانی نظری ماهیت دولت پهلوی اول». تاریخ ایران. ش 5/63. زمستان 1388.
- بشیریه، حسین. عقل در سیاست: سی و پنج گفتار در فلسفه، جامعهشناسی و توسعه سیاسی. تهران: نگاه معاصر. ۱۳۸۳.
- بهار، محمدتقی. سبکشناسی. ج 3. تهران: امیرکبیر. 1369.
- بهنام، جمشید. «دولتـ ملت، هویت فردی و تجدد». ایراننامه. ش 72. پاییز 1379.
- پای، لوسین و دیگران. بحرانها و توالیها در توسعه سیاسی. ترجمه غلامرضا خواجهسروی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی. ۱۳۸۰. ص 42.
- جهانبگلو، رامین و یوسفی امیر. «روشنفکران ایرانی و مدرنیته». بازتاب اندیشه. ش 8. آبان 1379.
- رحیمی، مصطفی. قانون اساسی ایران و اصول دموکراسی. چ سوم، تهران: امیرکبیر، 1357.
- شجیعی، زهرا. نخبگان سیاسی ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی. تهران: نشر سخن. 1372.
- طـالبوف، عبدالرحیم. مسائل حیات. تفلیس: غیرت. 1285.
- طباطبایی، سید جواد. تأملی درباره ایران (نظریه حکومت قانون در ایران). تبریز: ستوده. 1386.
- قاجار، جلالالدین میرزا (1285 ه.ق). نامه خسروان. ج 1. طهران: چاپ سنگى.
- قانون اساسی و متمّم آن. تهران: اقبال. 1325.
- کسروی، احمد. «خردهگیری و پاسخ آن». پرچم. ش 25. 15 آذر 1321.
- ــــــــــــ . «علل اصلی عقبماندگی». پرچم. 7 اردیبهشت 1321.
- مردیها، سید مرتضی. «مشروطیت جمهوری». بازتاب اندیشه. ش 69. دی 1384.
- مستشارالدوله، یوسف خان. رساله یک کلمه. به اهتمام آرش جودکی، بیجا: 1394.
- ملائیتوانی، علیرضا. مشروطه و جمهوری، ریشههای نـابسامانی نـظم دموکراتیک در ایران. تهران: نشر گستره. 1381.
- ملکزاده، مهدی. تاریخ انقلاب مشروطیت ایران. انتشارات علمی. ج 4-5. تهران: 1373.
- میرزا صالح، غلامحسین. بحران دموکراسی در مجلس اول خاطرات و نامههای خصوصی میرزا فضلعلی آقا تبریزی. تهران: طرح نو. 1372.
- میرزا ملکم خان. روزنامه قانون. به کوشش هما ناطق. تهران: نشر امیرکبیر. 2535 شاهنشاهی.
- ناطق، هما. انجمنهای شورایی در انقلاب مشروطیت. بیجا: نشر کارگری سوسیالیستی.1380.
- نظرى، على اشرف. «گـفتمان هویتى تجددگرایان ایرانى در انقلاب مشروطیت». سیاست. دوره سی و نهم. ش 4. زمستان 1388.
- وحدت، فرزین. رویارویی فکری ایرانیان با مدرنیت. ترجمه مهدی حقیقتخواه. تهران: ققنوس. 1382.
- ــــــــــــ. «بنبست تجدد در اندیشه احمد کسروی». ایراننامه. ش 78 و 79. بهار و تابستان 1381.
- همایون کاتوزیان، محمدعلی. تضاد دولت و ملت نظریه تاریخ و سیاست در ایران. ترجمه علیرضا طیب. نشر نی. 1380.
- ـــــــــــــــــــــــــ. «سید حسن تقیزاده (سه زندگی در یک عمر)». ایراننامه. ش 81 و 82. بهار و تابستان 1382.
- یزدانی، سهراب. «مسأله ارضی و دهقانی در انقلاب مشروطیت ایران (1324-1326ه.ق)». نگاه نو. ش 8. خردادـ تیر1371.
- Amir Arjomand, Said. The Turban for crown: The Islamic Revolution in Iran. New York: Oxford University Press. 1988.
- Abraharnian, Ervand. "Kasravi: The Integrative Nationalists of Iran". Towards a Modem Iran. London: Frank Cass, 1980.