جعفر مرادحاصلی
چکیده
چکیده ماهیت گفتمان انقلابی چپ در ایران عصر مشروطه (پس از استقرار مجلس دوم) ظهور اشکال گوناگون هویت یکی از پدیدههای مهم تاریخ ایران معاصر محسوب میشود. در میان این هویتهای نوظهور ...
بیشتر
چکیده ماهیت گفتمان انقلابی چپ در ایران عصر مشروطه (پس از استقرار مجلس دوم) ظهور اشکال گوناگون هویت یکی از پدیدههای مهم تاریخ ایران معاصر محسوب میشود. در میان این هویتهای نوظهور هویت انقلابی از جمله اشکال هویتهای سیاسی جدید است که تأثیراتی ماندگار و عمیق بر جامعهی ایران به جا نهاده است. در واقع، گفتمان هویت انقلابی در بستر زمینهها و عوامل داخلی از جمله برخوردها و درگیریهای بین احزاب و گروههای سیاسی مجلس دوم شورای ملی پدید آمد و ایدئولوژیهای خارجی مانند مارکسیسم-لنینیسم ایدئولوژی و ابزارهای سازماندهی آن را فراهم آوردند. پرسش اصلی این مقاله این است که الگوی گفتمانی هویت انقلابی در ایران دورهی مشروطه چگونه ساخته شد و مهمترین عناصر مضمونی آن کدام بود؟ از خلال متون برجایمانده از انقلابیون اولیهی ایرانی، که به شکل اساسنامه و مرامنامهی حزبی، اعلامیه، روزنامه، خاطرات و مانند اینها نوشته شده است، و با تکیه بر روش تحلیل تاریخی گفتمان میتوان مجموعهای از مضامین محوری را مورد شناسایی قرار داد که در دورهی مجلس دوم مشروطه الگوی گفتمانی هویت انقلابی را پی افکندند. این الگو در پیرامون منظومه و عناصری معنایی شامل تغییر بنیادی، درک زیربنایی تاریخی، حزبگرایی و فعالیت مخفی، اولویت سیاست، بینالمللگرایی، مشروطهستیزی و مخالفت با پارلمانتاریسم و خشونت و ترور ساخته شد. در تاریخ معاصر ایران هرگاه هویت انقلابی سربرآورده است میتوان حضور تمامی این عناصر مضمونی یا دستکم تعدادی از آنها را در کانون منظومههای هویتیشان ملاحظه کرد. [A1] [A1]پرسش، روش و یافتههای تحقیق در چکیده گنجانده شود. Abstract The Nature of the Revolutionary Left Discourse in Iran in the Constitutional Era (After the Establishment of the Second Majlis) The emergence of various forms of identity is one of the important phenomena of contemporary Iranian history. Among these emerging identities, revolutionary identity are among the forms of new political identities that have had lasting and profound effects on Iranian society. Indeed, the discourse of revolutionary identity emerged in the context of internal factors, including clashes between political parties and groups in the Second National Assembly and provided external ideologies such asMarxism-Leninism ideology and the means of organizing it.The main question of this paper is how the discourse model of revolutionary identity was constructed in Iran during the constitutional period and what were its most important themes? Through the surviving texts of the early Iranian revolutionaries, written in the form of party statutes and charters, leaflets, newspapers, diaries, and so on, relying on the method of historical analysis of discourse,It is possible to identify a set of central themes that in the course of the Second Constitutional Assembly developed the discursive pattern of revolutionary identity.This model was built around the system and semantic elements including radical change, understanding of historical underpinnings, partisanship and covert activity, policy priorities, internationalism, constitutionalism, and opposition to parliamentarianism and violence and terror. In the contemporary history of Iran, whenever there is a revolutionary identity, all these themes, or at least some of them, can be found in the focus of their identity systems.
